โกะตาแรกของผม ณ สาธิตอยุธยา

ถ้าจะเล่าถึงครั้งแรก ที่เล่นโกะในโรงเรียนสาธิต ก็ต้องเล่าไปถึงเมื่อครั้งอยู่ ม.1 เทอม 1 (ตอนนี้ ม.4 เทอม 2 แล้ว) ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กละอ่อนอยู่

ช่วงนั้นเป็นช่วงการเตรียมงานกีฬาสี แต่ละสี แต่ละประเภทกีฬา ก็ต่างคัดเลือกนักกีฬา แล้วผมซึ่งเล่นกีฬาอะไรไม่เป็นเลย และไม่อยากเป็นสวัสดิการด้วย ก็ไปยินคนบอกว่า มีกีฬาหมากกระดาน ก็เลยตัดสินใจ ลงแข่งโกะ! (ตอนนั้นแค่จับกินกับนับแต้มเป็นเท่านั้นแหละ)

ในเช้าวันรุ่งขึ้น ก็มีประกาศออกลำโพงว่า ตอนเย็นให้ไปคัดตัวนักกีฬาหมากกระดานที่ห้องสมุด เย็นวันนั้ ผมก็ไปเลยที่ห้องสมุด เข้าไปถึงตกใจเห็นคนเยอะแยะ ในใจนึกไว้ว่า คงมีคนเล่นแค่ไม่ถึง 10 คน

พอเข้าไปก็ไปหาพี่ตุ(อดีตประธานนักเรียน ปี 2547) ซึ่งกำลังควบคุมการคัดตัว(นั่งเล่นโกะอยู่) แล้วผมก็บอกพี่ตุว่า "ผมมาคัดตัวครับ" พี่ตุก็ถามนู่นถามนี่นิดหน่อย เล่นมาแล้วกี่ปี นับแต้มแบบไหน เคยแข่งหรือเปล่า

หลังจากนั้นพี่ตุก็บอกว่าลองเล่นกับคนนี้ดูซิ แล้วก็ชี้ไปที่พี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งในเวลาต่อมาจะเป็นประธานหญิงแห่งชมรมหมากกระดาน ก็คือพี่แป้งไงครับ

ตอนนั้นผมยังไม่รู้หรอกว่าพี่แป้งเก่งแค่ไหน ผมก็กลัวๆนิดนึง และบวกกับความที่เล่นไม่เก่งยิ่งทำให้เกิดแต่ความไม่มั่นใจ แต่พี่แป้งก็เล่นกับผมปกติเล่นเหมือนเล่นกันธรรมดา เล่นไปก็ชวนผมคุยบ้างแต่ผมก็ไม่ค่อยกล้าตอบ

หมากกระดานนั้นผมยังจำภาพรวมของกระดานได้ดี ผมเล่นแบบเล่นไม่ค่อยเป็นจริงๆ เวลาพี่แป้งลงหมากตรงไหน ผมก็ไปวางกดหัวหมากของพี่แป้งไว้ จนตรงกลางกระดานโล่งอย่างกับสนามฟุตบอล ผมก็หลงดีใจนึกว่า จะได้ชนะโชว์แล้ว แต่พี่แป้งก็ค่อยๆเจาะมาตามรอยแตก และก็เจาะทะลุจากฝั่งหนึ่งไปอีกฝั่งเลย พื้นที่เท่าสนามฟุตบอลเมื่อกี้ของผมหายวับไปกับตา ผมเลยยอมแพ้ไปอย่างไม่ต้องนับแต้ม แพ้เห็นๆ

และหลังจากหมากกระดานนั้นก็ทำให้ผมได้รู้จักพี่แป้งมากขึ้น เพราะได้ลองเล่นโกะกันอีก ก็ได้คุยได้รู้จัก กันต่อมาเรื่อยๆ

หมากกระดานนั้นจึงเหมือนเป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ผมได้มาเป็นสมาชิกของชมรมนี้ และจนถึงการที่ได้ไปแข่งในกีฬาสาธิตสัมพันธ์